روزی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلّم و امیرمؤمنان علی علیه السلام در میان نخلستان نشسته بودندکه زنبور عسلی دور پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم شروع به چرخیدن کرد. پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «یا علی! می دانی این زنبور چه می گوید؟» حضرت علی علیه السلام فرمود: «خیر.» رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود: این زنبور ما را مهمان کرده و می گوید: یک مقدار عسل در فلان محل گذاشتم. امیرمؤمنان علیه السلام را بفرستید تا آن را از آن محل بیاورد. امیرمؤمنان علیه السلام بلند شد و عسل را از آن محل آورد. حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «ای زنبور! غذای شما که از شکوفه گل تلخ است،به چه علّتی آن شکوفه به عسل شیرین تبدیل می شود؟» زنبور گفت: «یا رسول اللّه ! شیرینی این عسل از برکت وجودمقدّس شما و آل شماست. چون هر وقت از شکوفه استفاده می کنیم ، همان لحظه به ما الهام می شود که سه بار بر شما صلوات بفرستیم. وقتی که می گوییم: «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد» به برکت صلوات بر شما عسل ما شیرین می شود.» کنزالعمال،ج 1،