هیچ داری از دل مهدی خبر؟گریه های هر شبش را تا سحر؟او که ارباب تمام عالم است،من بمیرم،سر به زانوی غم است،شیعیان!مهدی غریب و بی کس است،جان مولا معصیت دیگر بس است،شیعیان!بس نیست غفلت هایمان؟غربت وتنهایی مولایمان؟ما عبید و عبد دنیا گشته ایم،غافل از مهدی زهرا گشته ایم...