ابراهیم فدای حسین (ع)

ابراهیم فدای حسین (ع) * ابن عباس گوید : خدمت رسول خدا(ص) بودم ؛ حسین (ع) روی زانوی راست پیامبر و ابراهیم پسر پیامبر روی زانوی چپ  حضرت نشسته بودند ، پیامبر گاهی حسین را می بوسید  و گاهی ابراهیم را که حالت وحی بر پیامبر دست داد پس از آن که حالت پیامبر عادی شد فرمود : جبرئیل از طرف پروردگار بر من فرود آمد و سلام پروردگارم را ابلاغ کرد و گفت : خدا می فرماید : این دو فرزند را برای شما باقی نمی گذارم باید یکی را فدای دیگری نمایی پیامبر به ابراهیم  نظر کرد و گریست . سپس فرمود : اگر ابراهیم بمیرد فقط من محزون میشوم ، اما اگر حسین بمیرد فاطمه محزون می شود و پدرش علی پسر عمویم اندوهناک می گردد و من نیز متأثر می شوم ، و من اندوه خود را بر حزن فاطمه و علی ترجیح می دهم ، جبرئیل ! ابراهیم قبض روح گردد ، ابراهیم را فدای حسین کردم . ابراهیم پس از سه روز بیماری وفات کرد ، رسول خدا (ص) هر گاه حسین را می دید او را به سینه می چسباند و می بوسید و لبان حسین را می مکید و می فرمود : قربان کسی که ابراهیم را فدای او کردم .    ..................................................................................................... * حسین (ع) نفس مطمئنه محمد علی عالمی