دل بشکسته ات را، مهربانی می خرد با مهردرون غار تنهایی، به لب غوغا، ولی راز سخن با او، نمی دانیکسی چون نور می گوید، بخوانو تو آهسته می گویی، که من خواندن نمی دانمو او با مهر می گویدبخوان، آری به نام خالق انسان، بخوان ما راو تو با گریه های شوق، می خوانی.آری تو دعوت کن با عشق!اجابت میکنم با مهر...