نعمت های خدا

«و زمین را هم بگستردیم و در آن کوه های عظیم بر نهادیم و از آن هر گیاه و هر نبات مناسب و موافق حکمت و عنایت برویانیدیم. » حجر:19 به نام خدا چای نام لاتین این گیاه Tea می باشد. اگر پس از برداشت آن را سریعاً خشک نمایید به آن چای سبز و به انگلیسی Green tea می گویند. مشخصات: چای برگ درختی است که ارتفاع آن به دو متر هم می رسد. چای را ابتدا چینی ها در 2500 سال قبل از میلاد شناخته اند سپس از چین به ژاپن و از آنجا به کل آسیا و اروپا انتقال یافته است. تولید سالیانه ی چای در جهان بیش از یک میلیون تن می باشد. خواص: چای به علت دارا بودن موادی چون کافئین، تئوفیلین و تئوبرومین باعث نشاط، حواس جمعی، تسهیل در کار های فکری، رفع خستگی، تقویت حرکات تنفسی، ازدیاد ادرار و در ضمن موجب بی خوابی و اعتیاد نیز می گردد. چای برای تسکین ناراحتی های چشمی نیز مفید است و می توان از آن به عنوان مایع شستشوی چشم استفاده کرد.مصرف درست چای می تواند تشنگی را آرام کرده و سردرد و بوی بد دهان را از بین ببرد؛ همچنین چای تقویت کننده ی قوه باه است. ترکیبات شیمیایی: ترکیبات شیمیایی چای شامل موارد زیر است: مواد ازته، مواد چرب، آب، تانن(اسید تانیک که طعم تلخ چای مربوط به این ماده است)، کافئین(تئین)، عطر چای به نام تئون، اسید اکسالیک، مشتقات کسانتیک (تئولفیلین و تئوبرومین)، املاح معدنی شامل فسفات ها، اکسالات ها، پتاسیم، کلسیم، منیزیم. طرز استفاده: مصرف 4 تا 8 گرم چای در 100 گرم آب باعث تسریع حرکات تنفسی، سرعت گردش خون، رفع خواب آلودگی احساس تجدید نیرو و تقویت قوای فکری، هضم غذا و تعریق می شود.