فرازی از وصیت‌نامه یک شهید

به نام خداوقتی وصیت‌نامه شهدا رو می خوندم، به این متن بر خوردم که قسمتی از وصیت‌نامه‌ی شهید «غلامرضا باصولی» بود. انقدر عمیق و تأثیر گذار که حیفم اومد نذارمش اینجا شما هم ببینید. البته بیشتر شبیه مناجاته تا وصیت ولی در عین سادگی حکایت از عمق بالای معنویت در درک معانی عالم امکان داره.«معبودا، وای به حال آن کسی که قدر نعمت تو را نداند، تو خیلی رحیمی، من رحیمیتت را عیناً اینجا مشاهده کردم و تو را شکر می‌گویم که مرا در حال گناه نمیراندی، خواستی مرا به عالم نور ببری و بعد بمیرانی. ولی خدایا اگر مرا بمیرانی با این کمی توشه چه کنم؟»یاعلی