مشاعره چهارنفره

به نام خدا(اول شعر سیمین بهبهانی) من اگر کافر و بی دین و خرابم، به تو چه؟من اگر مست می و شرب و شرابم، به تو چه؟تو اگر مستعد نوحه و آهی، چه به من؟من اگر عاشق سنتور و ربابم، به تو چه؟تو اگر غرق نمازی، چه کسی گفت چرا؟من اگر وقت اذان غرقِ به خوابم، به تو چه؟تو اگر لایق الطاف خدایی، خـوش باشمن اگر مستحق خشم و عتابم، به تو چه؟دنیـا گر چه سراب است به گفتار شمامن به جِد طالب این کهنه سرابم، به تو چه؟تو اگر بوی عرق می دهی از فرط خلـوصو مـن ار رایحـهٔ مثل گلابم، به تو چه؟من اگر ریش، سه تیغ کرده ام از بهر ادبو اگر مونس این ژیلت و آبم، به تو چه؟تو اگر جرعه خور بادۀ کوثر هستیمن اگر دردکش بادۀ نابم، به تو چه؟